sources/new-s5r4/graf/doc/iiuwgraf.pol

   1
   2
   3
   4
   5
   6
   7
   8
   9
  10
  11
  12                           IIUWGRAF
  13
  14        biblioteczka podstawowych procedur graficznych
  15
  16     moze wspolpracowac z kompilatorami firmy Microsoft:
  17
  18                Fortran 77 wersja 3.31 i 4.00
  19                      Pascal wersja 3.31
  20
  21                             oraz
  22
  23                   C (Lattice) wersja 3.10
  24                    Aztec C  wersja 3.20d
  25
  26
  27
  28                        dla IBM PC/XT
  29
  30   obsluguje karty IBM color/graphics, Hercules II oraz EGA
  31
  32
  33
  34
  35
  36
  37                  wersja 2.2, grudzien 1987
  38
  39
  40
  41
  42
  43
  44
  45 Autorzy:
  46
  47      Piotr Carlson
  48      Miroslawa Milkowska -    procedury poziomu 1
  49
  50      Janina Jankowska
  51      Michal Jankowski    -    procedury poziomu 2
  52
  53
  54 Osrodek Obliczeniowy Instytutu Informatyki
  55 Uniwersytet Warszawski\f
  56
  57
  58                                                             2
  59
  60
  61
  62 Spis tresci
  63
  64
  65 Informacje ogolne                                       3
  66 Procedury poziomu 1                                     4
  67 Procedury ustawiania trybu                              5
  68 Procedury sterujace kolorami                            8
  69 Procedury ustawiania pozycji                           11
  70 Procedury obslugujace punkty                           12
  71 Procedury rysowania linii                              13
  72 Procedury operujace na fragmentach ekranu              15
  73 Procedury wejscia/wyjscia dla pojedynczych znakow      16
  74 Procedury wejscia/wyjscia dla linii                    18
  75 Procedury wejscia/wyjscia dla okienek                  19
  76 Procedury poziomu 2                                    20
  77 Informacje dodatkowe                                   22
  78 Procedury dodatkowe                                    22
  79
  80
  81
  82 Dodatki
  83
  84 A. Uzycie IIUWGRAFu z FORTRANem 77                     23
  85 B. Uzycie IIUWGRAFu z Pascalem                         24
  86 C. Uzycie IIUWGRAFu z Lattice C                        25
  87 D. Uzycie IIUWGRAFu z LOGLANem                         26
  88 E. Wykaz specyfikacji procedur IIUWGRAFu               27
  89 F. Wartosci kodow klawiszy specjalnych                 29
  90 G. FEDIT - prosty program do edycji kroju znakow       30
  91 H. Zmiany IIUWGRAFu w stosunku do poprzednich wersji   33
  92 \f
  93
  94
  95                                                             3
  96
  97
  98
  99 Informacje ogolne
 100
 101
 102
 103          Rysunek jest tworzony na ekranie monitora za pomoca
 104 szeregu wywolan procedur bibliotecznych IIUWGRAF. Modyfikuja
 105 one zawartosc bufora mapy bitowej, ktora jest zwykle
 106 bezposrednio wyswietlana na ekranie. Zmiany te sa wtedy
 107 widoczne natychmiast. Umiejscowienie bufora roboczego moze
 108 byc jednak zmienione, tak aby byl on zwiazany z obszarem
 109 pamieci dostarczonym przez uzytkownika. W tym przypadku
 110 zmiany jego zawartosci oczywiscie nie sa wyswietlane, a
 111 nawet przestawienie monitora w tryb graficzny nie jest
 112 konieczne. Rysunek moze byc wtedy skonstruowany w pamieci,
 113 bez wyswietlania, przechowany na dysku w postaci binarnej i
 114 odtworzony pozniej na ekranie. Omowiony tryb pracy jest
 115 mozliwy jednak tylko dla karty Hercules II oraz karty IBM.
 116      W opisie procedur slowo ekran, tam gdzie mowa o jego
 117 zawartosci, nalezy rozumiec wlasnie jako bufor roboczy.
 118
 119          Karty Hercules II oraz EGA daja dodatkowa mozliwosc
 120 blyskawicznego przelaczania pomiedzy dwiema
 121 rownouprawnionymi stronami graficznymi.
 122
 123          W wersji podstawowej karta graficzna EGA posiada
 124 64K bajty pamieci. Pamiec ta moze byc zwiekszona do 128K
 125 oraz 256K bajtow. Opisane ponizej procedury graficzne
 126 dotycza w zasadzie karty EGA z pelna pamiecia 256K bajtow.
 127 Tylko w tej wersji karty mozna bowiem uzywac 16 kolorow
 128 ( z 64 istniejacych ) oraz dwoch stron graficznych. W obu
 129 wersjach z mniejsza pamiecia istnieje tylko jedna strona
 130 graficzna, a ponadto w wersji podstawowej uzytkownik ma
 131 mozliwosc korzystania tylko z 4 kolorow (z 16 istniejacych).
 132
 133          Dostarczone sa cztery zestawy oddzielnych bibliotek
 134 IIUWGRAF, kazda dla innego rodzaju ekranu:
 135
 136      HGCMSF   i  HGCMSF4      dla karty Hercules
 137      MGCMSF   i  MGCMSF4      dla karty IBM color/graphics
 138      MGC64MSF i  MGC64MF4     dla karty IBM w trybie mono
 139      EGAMSF   i  EGAMSF4      dla karty EGA
 140
 141          Biblioteki HGCMSF, MGCMSF, MGC64MSF i EGAMSF zgodne
 142 sa z konwencjami Fortranu ( wersja 3.31 ) i Pascala firmy
 143 Microsoft. Natomiast biblioteki HGCMSF4, MGCMSF4, MGC64MF4 i
 144 EGAMSF4 sa zgodne z konwencjami Fortranu ( wersja 4.00 )
 145 firmy Microsoft. Dodatkowo, kazda biblioteka moze byc
 146 dostarczona w konwencji Lattice C, oddzielnie dla czterech
 147 modeli kodu  S, P, D i L.
 148
 149          Programy uzytkowe komunikuja sie z IIUWGRAFem na
 150 dwoch poziomach:
 151
 152           poziom 1  - zarzadzanie ekranem na poziomie pixli,
 153 przy uzyciu prawdziwych wspolrzednych na ekranie,
 154
 155           poziom 2  - rysowanie punktow i linii we
 156 wspolrzednych  abstrakcyjnych.
 157 \f
 158
 159
 160                                                             4
 161
 162
 163
 164 Procedury poziomu 1
 165
 166          Wszystkie parametry bez podanej explicite
 167 specyfikacji maja typ integer. Wszystkie parametry calkowite
 168 powinny miec wartosci 16-bitowe (integer*2 w Fortranie,
 169 integer w Pascalu, int w C)
 170
 171
 172 Zakresy wspolrzednych ekranu:
 173
 174      0 <= ix <= 719
 175      0 <= iy <= 347      dla karty Hercules
 176
 177      0 <= ix <= 319
 178      0 <= iy <= 199      dla karty IBM color/graphics
 179
 180      0 <= ix <= 639
 181      0 <= iy <= 199      dla karty IBM color/graphics
 182                          w trybie mono
 183      0 <= ix <= 639
 184      0 <= iy <= 349      dla karty EGA
 185
 186
 187
 188           (0,0)-----------> (ix,0)
 189             |
 190             |
 191             |
 192             V
 193           (0,iy)
 194 \f
 195
 196
 197                                                             5
 198
 199
 200
 201 Procedury ustawiania trybu
 202
 203 GRON(i)
 204
 205          Procedura GRON ustawia monitor w graficznym trybie
 206 pracy, czyszczac zawartosc jego ekranu, ktory jednoczesnie
 207 staje sie buforem roboczym. Parametr i ma znaczenie jedynie
 208 dla karty IBM w trybie 320*200: wartosc 1 wybiera normalne
 209 kolory, wartosc 0 - kolory zmodyfikowane do pracy na
 210 monitorach monochromatycznych. Dla kart Hercules, EGA oraz
 211 karty IBM w trybie 640*200 wartosc parametru i jest
 212 ignorowana. Przy przelaczaniu karty Hercules z trybu
 213 tekstowego na graficzny i odwrotnie stosowane jest
 214 programowo opoznienie ok. 3 sekund. Tryb karty IBM ustawiany
 215 jest wprost, bez pomocy przerwania 10H, tak aby mozliwa byla
 216 jednoczesna praca na monitorze kolorowym w trybie graficznym
 217 z praca na monitorze monochromatycznym w trybie tekstowym.
 218 Konsekwencja tego rozwiazania jest to, ze nie mozna
 219 korzystac z komendy GRAPHICS. Natomiast tryb karty EGA jest
 220 ustawiany wprost, za pomoca przerwania 10H.
 221
 222
 223
 224 NOCARD(ple)
 225
 226          Funkcja NOCARD zwraca liczbe calkowita
 227 identyfikujaca rodzaj monitora obslugiwanego przez biezaco
 228 uzywana biblioteke:
 229
 230      1    dla karty Hercules
 231      2    dla karty IBM w trybie kolor
 232      3    dla karty IBM w trybie mono 640*200
 233      4    dla karty IBM w trybie mono 320*200
 234      5    dla karty EGA
 235
 236          Funkcja NOCARD moze byc wywolana dopiero po
 237 zainicjowaniu trybu graficznego za pomoca procedury GRON.
 238 Parametr ple jest ignorowany.
 239
 240
 241
 242 GROFF
 243
 244          Procedura GROFF przelacza monitor w tryb tekstowy,
 245 wypelniajac zawartosc jego ekranu spacjami. Przed
 246 zakonczeniem dzialania programu monitor, z ktorego byl
 247 wywolany, nalezy zawsze ustawic z powrotem w tryb tekstowy.
 248
 249
 250 CLS
 251
 252          Procedura CLS czysci ekran, wypelniajac go kolorem
 253 0. Czyszczenie odbywa sie bez wylaczania ekranu.\f
 254
 255
 256                                                             6
 257
 258
 259
 260 HPAGE(nr, tryb, zeruj)
 261
 262          Procedura HPAGE ma zastosowanie jedynie dla kart
 263 Hercules oraz EGA. Pozwala na dostep do drugiej strony
 264 graficznej monitora. Wywolanie HPAGE wybiera strone o
 265 numerze nr (0 lub 1), zeruje jej zawartosc, o ile parametr
 266 zeruj ma wartosc <> 0, oraz ustawia jej tryb:
 267
 268      tryb = 0 wyswietla zawartosc strony alfanumerycznie
 269      tryb = 1 wyswietla zawartosc strony graficznie
 270      tryb =-1 przypisuje do tej strony bufor roboczy
 271
 272
 273          Przypisanie bufora roboczego trybem -1 nie zmienia
 274 numeru ani sposobu wyswietlania biezacej strony. Tryb 0
 275 wiaze bufor roboczy z wybrana wlasnie strona. Przelaczanie
 276 stron odbywa sie bez opoznien, o ile nie ulega zmianie tryb
 277 wyswietlania (alfanumeryka/grafika). Poza tym, wywolanie
 278 HPAGE(0,1,1) jest ( tylko dla karty Hercules ) rownowazne
 279 GRON(), a HPAGE(0,0,1) - wywolaniu GROFF.
 280
 281 Typowa petla animacyjna moze byc zatem rozwiazana na
 282 przyklad tak:
 283
 284 VAR  NR: INTEGER;
 285 BEGIN
 286      GRON(0);
 287      NR := 1;
 288      (* NARYSUJ PIERWOTNY OBRAZ *)
 289      DRAW(...
 290      ...
 291      WHILE JESZCZE DO
 292           HPAGE(1-NR,1,0); (* WYSWIETLANIE *)
 293           HPAGE(NR,-1,1);  (* BUFOROWANIE *)
 294      (* NARYSUJ ZMODYFIKOWANY OBRAZ *)
 295           DRAW(...
 296           ...
 297           NR := 1-NR
 298      OD
 299
 300
 301 VIDEO(tablica)
 302
 303          Procedura VIDEO przelacza bufor roboczy tak, aby
 304 miescil sie on w tablicy podanej jako parametr jej
 305 wywolania.
 306 Samo wywolanie VIDEO nie zmienia zawartosci bufora. Obraz
 307 wyswietlany na monitorze nie bedzie ulegal teraz zmianom
 308 mimo wywolywania procedur modyfikujacych zawartosc ekranu.
 309 Wszelkie odwolania do ekranu beda teraz dokonywane w
 310 tablicy. Gotowy obraz moze byc przeniesiony na rzeczywisty
 311 ekran za pomoca procedur GETMAP/PUTMAP lub zapisany binarnie
 312 na dysku w celu pozniejszego odtworzenia. Tablica powinna
 313 miec 16K bajtow przy wspolpracy z karta IBM i 32K bajtow
 314 przy wspolpracy z karta Hercules.
 315 Procedury VIDEO nie mozna stosowac dla karty EGA.\f
 316
 317
 318                                                             7
 319
 320
 321 Przyklad:
 322
 323 VAR  BOK: ARRAY[1..32K] OF BYTE;
 324      FRAGM: ARRAY[1..MAX] OF BYTE;
 325 BEGIN
 326      GRON(1);
 327      (* NARYSUJ STRONE TYTULOWA *)
 328      DRAW(...
 329      ...
 330      (* SKONSTRUUJ RYSUNEK "NA BOKU" *)
 331      VIDEO(BOK);
 332      DRAW(...
 333      ...
 334      (* ZAPAMIETAJ FRAGMENT GOTOWEGO RYSUNKU *)
 335      MOVE(MINX,MINY);
 336      GETMAP(MAXX,MAXY,FRAGM);
 337      (* PRZYPISZ Z POWROTEM EKRAN DO MONITORA *)
 338      GRON(1); (* NIESTETY, CZYSCI EKRAN *)
 339      MOVE(MINX,MINY);
 340      PUTMAP(FRAGM);
 341      ...
 342
 343 Uwaga:
 344      W przypadku wywolania  VIDEO(tablica(adres)), wartosc
 345 wyrazenia adres musi byc postaci  1+k*16, gdzie k=0,1,2,...
 346 \f
 347
 348
 349                                                             8
 350
 351
 352
 353 Procedury sterujace kolorami
 354
 355
 356 COLOR(kolor)
 357
 358          Procedura COLOR ustawia biezacy kolor. W tym
 359 kolorze beda odtad dokonywane zmiany zawartosci ekranu. Na
 360 monitorach monochromatycznych kolor 0 oznacza czarny (pixel
 361 wygaszony), kolor <> 0 oznacza bialy (pixel zapalony).
 362 Na monitorach kolorowych, dla karty IBM color/graphics,
 363 kolory maja nastepujace numery:
 364
 365      0 - tlo (czarny lub ustalony wywolaniem BORDER)
 366      1 - zielony lub turkusowy -  cyan ( zaleznie od wyboru
 367 palety)
 368      2 - czerwony lub purpurowy - magenta
 369      3 - zolty lub bialy
 370
 371 Kolorem ustawionym poczatkowo jest 1.
 372
 373
 374          Dla karty EGA kolor moze przyjmowac wartosci od 0
 375 do 15. Znaczenie tego parametru jest okreslone poprzez wybor
 376 palety ( przyporzadkowanie kazdemu z 16 identyfikatorow
 377 koloru dowolnego koloru z 64 istniejacych ), dokonywany za
 378 pomoca procedury PALLET.
 379 Kolorem ustawionym poczatkowo jest 7.
 380
 381
 382 STYLE(styl)
 383
 384          Procedura STYLE ustawia biezacy styl, czyli
 385 kombinacje kolorow uzywana do rysowania odcinkow (DRAW) i
 386 wypelniania obszarow (HFILL,VFILL). Styl wybiera jeden z
 387 szesciu nastepujacych sposobow mieszania tla (.) i biezacego
 388 koloru (*):
 389
 390      0 - ....
 391      1 - ****
 392      2 - ***.
 393      3 - **..
 394      4 - *.*.
 395      5 - *...
 396
 397          Przy rysowaniu odcinkow kolejne pixle beda mialy
 398 kolor wyznaczony cyklicznie wzorcem stylu. Pierwszy i
 399 ostatni pixel odcinka bedzie zawsze mial biezacy kolor.
 400 Przy wypelnianiu, podany wzorzec  dotyczy linii poziomych
 401 (pionowych) ekranu o parzystej wspolrzednej y (x). Wzorzec
 402 dla linii o wspolrzednych nieparzystych dobierany jest
 403 automatycznie.
 404 Inne sposoby mieszania, dopuszczajace uzycie wiekszej liczby
 405 kolorow sa dostepne za pomoca procedury PATERN.\f
 406
 407
 408                                                             9
 409
 410
 411 PATERN(par,par1,par2,par3)
 412
 413          Procedura PATERN pozwala rysowac odcinki i
 414 wypelniac obszary dowolna kombinacja kolorow. Przy rysowaniu
 415 odcinkow brany jest pod uwage tylko par. Przy wypelnianiu,
 416 par oraz par2 dotycza linii poziomych (pionowych) o
 417 wspolrzednych  y (x) parzystych, par1 oraz par3 - linii o
 418 wspolrzednych nieparzystych ( na zmiane kolejno par/par2
 419 oraz par1/par3 ). Wartosci par,...,par3 przedstawione jako
 420 czterocyfrowe liczby szesnastkowe daja wzorce mieszania
 421 numerow kolorow.  0 oznacza tlo, inne cyfry - zob. opis
 422 procedury COLOR.
 423
 424 Przyklad:
 425
 426 PATERN(#1100,#0011,#1100,#0011);
 427           ODPOWIADA:  COLOR(1); STYLE(3);
 428
 429 natomiast efekt:
 430
 431 PATERN(#1212,#0303,#2121,#3030);
 432           NIE MOzE BYC UZYSKANY INACZEJ
 433
 434
 435 BORDER(kolor)
 436
 437          Procedura BORDER ustawia biezacy kolor tla.
 438
 439      kolor     kolor
 440
 441        0       czarny
 442        1       niebieski
 443        2       zielony
 444        3       turkusowy - cyan (niebiesko-zielony)
 445        4       czerwony
 446        5       karmazynowy - magenta (czerwono-niebieski)
 447        6       zolty
 448        7       jasno szary
 449
 450 Kolory 8 - 15 to jasniejsze odcienie kolorow 0 - 7, przy
 451 czym kolor bialy ma numer 15.
 452
 453 Przedstawione powyzej kolory dotycza tylko karty IBM, dla
 454 karty EGA natomiast parametr kolor moze przyjmowac wartosci
 455 od 0 do 63.
 456
 457
 458 PALLET(nr)
 459
 460          Dla karty IBM color/graphics :
 461
 462           procedura PALLET wybiera biezaca palete z dwu
 463 mozliwych
 464
 465
 466      nr             kolory
 467
 468      0              turkusowy,karmazynowy,bialy
 469      1              zielony,czerwony,zolty
 470 \f
 471
 472
 473                                                             10
 474
 475
 476          Domyslna paleta jest paleta nr 0.
 477
 478          Dla karty EGA natomiast procedura PALLET sluzy do
 479 wyboru dowolnych 16 kolorow z 64 ogolnie dostepnych.
 480 Parametr nr powinien byc postaci
 481                kolor16 * 256 + kolor64,
 482 gdzie
 483           kolor16 oznacza identyfikator koloru ( uzywany
 484 przez procedure COLOR ), mogacy przyjmowac wartosci 0 - 15,
 485           kolor64 oznacza wybrany kolor.
 486
 487
 488          Standardowa paleta ( przyjmowana domyslnie )
 489 zawiera nastepujace kolory :
 490
 491      identyfikator     kolor          numer koloru
 492
 493           0          czarny                 0
 494           1          niebieski              1
 495           2          zielony                2
 496           3          turkusowy              3
 497           4          czerwony               4
 498           5          karmazynowy            5
 499           6          zolty                  6
 500           7          bialy                  7
 501           8          szary                 56
 502           9          jasno-niebieski       57
 503          10          jasno-zielony         58
 504          11          jasno-turkusowy       59
 505          12          jasno-czerwony        60
 506          13          jasno-karmazynowy     61
 507          14          jasno-zolty           62
 508          15          intensywny bialy      63
 509
 510
 511          Wszystkie dostepne kolory mozna obejrzec oraz
 512 poznac ich numery za pomoca programu demonstracyjnego
 513 EGADEMO.EXE.
 514
 515          Procedura PALLET nie ma zastosowania dla karty
 516 Hercules.
 517
 518
 519
 520 INTENS(i)
 521
 522          Procedura INTENS wybiera intensywnosc kolorow.
 523 Dla i rownego 0 intensywnosc jest wieksza, dla i rownego 1
 524 mniejsza.
 525 Domyslnie intensywnosc jest ustawiona na poziomie 0.
 526
 527 Procedura INTENS ma zastosowanie tylko dla karty IBM.\f
 528
 529
 530                                                             11
 531
 532
 533
 534 Procedury ustawiania pozycji
 535
 536
 537 MOVE(x,y)
 538
 539          Procedura MOVE ustawia biezaca pozycje na ekranie
 540 na pixel o wspolrzednych (x {kolumna}, y {wiersz}).
 541
 542
 543 INXPOS(ple), INYPOS(ple)
 544
 545          Funkcje calkowite INXPOS i INYPOS zwracaja
 546 odpowiednio wspolrzedne x i y biezacej pozycji. Parametr ple
 547 jest ignorowany.
 548
 549
 550 PUSHXY
 551
 552          Procedura PUSHXY powoduje przechowanie biezacej
 553 pozycji, koloru i stylu na wierzcholku wewnetrznego stosu
 554 IIUWGRAFu. Parametry te nie ulegaja przy tym zmianie.
 555 Maksymalna glebokosc stosu wynosi 16.
 556
 557
 558 POPXY
 559
 560          Procedura POPXY odtwarza biezacy styl, kolor i
 561 pozycje z wierzcholka wewnetrznego stosu IIUWGRAFu.
 562 Glebokosc stosu zmniejsza sie o 1.
 563
 564
 565
 566 Przyklad:
 567
 568
 569 PROCEDURE SKOS;
 570 VAR  IX,IY:INTEGER;
 571 BEGIN
 572      PUSHXY;
 573      IX := INXPOS(0);
 574      IY := INYPOS(0);
 575      DRAW(IX+10,IY+10);
 576      POPXY;
 577 END;\f
 578
 579
 580                                                             12
 581
 582
 583
 584 TRACK(x,y)
 585
 586          Procedura TRACK wyswietla na ekranie wskaznik w
 587 ksztalcie malej (8*8 pixli) strzalki, skierowanej na punkt o
 588 wspolrzednych (x,y). Wskaznik ten moze byc przesuwany po
 589 ekranie za pomoca klawiszy kierunkowych. Nacisniecie
 590 klawisza powoduje przesuniecie wskaznika o 5 pixli.
 591 Nacisniecie odpowiedniego klawisza w trybie numerycznym
 592 przesuwa wskaznik o 1 pixel. Klawisz "home" powoduje powrot
 593 wskaznika do pozycji (x,y). Klawisz "End" usuwa wskaznik z
 594 ekranu i powoduje powrot z procedury, pozostawiajac biezaca
 595 pozycje w tym miejscu. Moze byc ona teraz odczytana za
 596 pomoca funkcji INXPOS i INYPOS.
 597
 598
 599
 600
 601
 602
 603
 604 Procedury obslugujace punkty
 605
 606
 607 POINT(x,y)
 608
 609          Procedura POINT ustawia biezaca pozycje w punkcie
 610 (x,y) i zmienia jego kolor na biezacy.
 611
 612
 613 INPIX(x,y)
 614
 615          Funkcja INPIX ustawia biezaca pozycje w punkcie
 616 (x,y) i zwraca jego kolor.\f
 617
 618
 619                                                             13
 620
 621
 622
 623 Procedury rysowania linii
 624
 625
 626 DRAW(x,y)
 627
 628          Procedura DRAW rysuje odcinek od biezacej pozycji
 629 do pozycji o wspolrzednych (x,y). Rysowanie polega na
 630 zmianie koloru pixli nalezacych, wedlug algorytmu
 631 Bresenhama, do odcinka.  Pixle te przyjmuja nowy stan
 632 zaleznie od biezacego koloru i stylu.
 633
 634
 635
 636 CIRB(x,y,r,alfa,beta,kolb,wwyp,p,q)
 637
 638          Procedura CIRB  rysuje na ekranie wycinek okregu
 639 lub elipsy, zaleznie od podanych wartosci p i q,
 640 okreslajacych aspekt. Aspekt wyznaczony jest stosunkiem p/q.
 641 Dla wartosci aspektu rownej 1 zostanie narysowany idealny
 642 okrag.  Srodek bedzie umieszczony w punkcie (x,y), promien
 643 poziomy bedzie mial wielkosc r pixli, alfa i beta okreslaja,
 644 odpowiednio kat poczatkowy i koncowy rysowanego wycinka. Dla
 645 alfa = beta zostanie narysowany pelny okrag (lub elipsa).
 646 Wartosci alfa i beta sa wyrazane w radianach, w zwyklym
 647 ukladzie. Brzeg wycinka i jego promienie zostana narysowane
 648 kolorem kolb, niezaleznie od stylu. Jesli wwyp <> 0, wnetrze
 649 wycinka zostanie wypelnione biezacym kolorem i stylem.
 650
 651
 652 HFILL(x)
 653
 654          Procedura HFILL rysuje, w biezacym kolorze i stylu,
 655 odcinek poziomy od biezacej pozycji do punktu o
 656 wspolrzednych
 657
 658      (x,inypos(0))
 659
 660 OSTROZNIE: HFILL nie zmienia biezacej pozycji.
 661
 662          Uzycie HFILL jest zalecane przy wypelnianiu
 663 obszarow, gdyz dziala znacznie szybciej niz odpowiedni DRAW.
 664 Rowniez mieszajac kolory w danym stylu, HFILL, w
 665 przeciwienstwie do DRAW nie bierze pod uwage poczatkowego
 666 punktu odcinka, co pozwala na uzyskanie substytutu
 667 dodatkowych kolorow.
 668
 669 \f
 670
 671
 672                                                             14
 673
 674
 675 VFILL(y)
 676
 677
 678          Procedura VFILL rysuje, w biezacym kolorze i stylu,
 679 odcinek pionowy od biezacej pozycji do punktu o
 680 wspolrzednych
 681
 682      (inxpos(0),y)
 683
 684 OSTROZNIE: VFILL nie zmienia biezacej pozycji.\f
 685
 686
 687                                                             15
 688
 689
 690
 691 Procedury operujace na fragmentach ekranu
 692
 693
 694 GETMAP(x,y,tablica)
 695
 696          Procedura GETMAP zapamietuje prostokatny obszar
 697 ekranu pomiedzy biezaca pozycja jako lewym gornym rogiem a
 698 punktem (x,y) jako prawym dolnym rogiem w tablicy. GETMAP
 699 nie zmienia przy tym biezacej pozycji. Tablica powinna miec
 700 co najmniej  4 + w*sufit(k/8)*kol bajtow, gdzie w i k sa,
 701 odpowiednio, liczba wierszy i kolumn zapamietywanego
 702 obszaru, natomiast wartosc wspolczynnika kol zalezy od
 703 rodzaju karty graficznej i wynosi  1 dla karty Hercules,
 704 2 dla karty IBM oraz 4 dla karty EGA.
 705
 706 Przyklad: zapamietanie obszaru 101*101 polozonego w lewym
 707 gornym rogu ekranu.
 708
 709 VAR  OKNO: ARRAY[1..700] OF INTEGER;
 710
 711      ...
 712      MOVE(0,0);
 713      GETMAP(100,100,OKNO);
 714      ...
 715
 716
 717
 718 PUTMAP(tablica)
 719
 720          Procedura PUTMAP ustawia prostokatny obszar ekranu
 721 o lewym gornym rogu znajdujacym sie w biezacej pozycji
 722 zgodnie z zawartoscia tablicy, w ktorej uprzednio
 723 zapamietano fragment ekranu za pomoca procedury GETMAP.
 724 Biezaca pozycja nie ulega zmianie. Odtworzeniu podlega caly
 725 zapamietany obszar, ktory jest kopiowany w nowe miejsce.
 726
 727
 728 ORMAP(tablica)
 729
 730          Procedura ORMAP dziala podobnie jak PUTMAP, lecz o
 731 nowej  zawartosci ekranu decyduje wynik zastosowania funkcji
 732 or do elementow tablicy i ekranu.
 733
 734
 735 XORMAP(tablica)
 736
 737          Procedura XORMAP dziala podobnie jak PUTMAP, lecz o
 738 nowej  zawartosci ekranu decyduje wynik zastosowania funkcji
 739 xor do elementow tablicy i ekranu.\f
 740
 741
 742                                                             16
 743
 744
 745
 746 Procedury wejscia/wyjscia dla pojedynczych znakow
 747
 748
 749 INKEY(ple)
 750
 751          Funkcja calkowita INKEY podaje i usuwa nastepny
 752 znak z bufora klawiatury. Czytanie odbywa sie bez echa.
 753 Jesli bufor jest pusty, wynikiem jest 0. Klawisze specjalne
 754 kodowane sa jako liczby ujemne wedlug zalaczonej tablicy.
 755 Metoda ALT-NUM moze byc uzyta do wprowadzenia z klawiatury
 756 kodow powyzej 127 jako zwyklych znakow. Uniemozliwia to,
 757 niestety, korzystanie ze znakow specjalnych o kodach od 128
 758 do 132.
 759
 760 Przyklad: zaczekaj na klawisz End.
 761
 762 PROCEDURE WAIT_FOR_END;
 763 BEGIN
 764      WHILE INKEY(0)<>-79 DO;
 765 END;
 766
 767 Wartosci kodow klawiszy specjalnych podane sa w Dodatku F.
 768
 769
 770 HASCII(kod)
 771
 772          Procedura HASCII rysuje na ekranie znak
 773 alfanumeryczny. Znak wpisany jest w raster 8*8. Gorny lewy
 774 rog rastra umieszczony bedzie w biezacej pozycji, ktora
 775 jednoczesnie przesunie sie o 8 pixli w prawo. Uzyta funkcja
 776 rysujaca jest xor. Kroj znakow pobierany jest z tablicy
 777 znajdujacej sie w ROM BIOS standardowo pod adresem
 778 F000:FA6E. W przypadku niestandardowego ROM BIOSu obraz
 779 znaku alfanumerycznego bedzie zly. Uzycie procedur HFONT i
 780 HFONT8 pozwala uniezaleznic sie od wersji BIOSu a takze
 781 korzystac z innych, rowniez wlasnorecznie zaprojektowanych
 782 krojow znakow. Kod znaku 0 powoduje tylko wyczyszczenie
 783 miejsca przeznaczonego na znak, bez zmiany biezacej pozycji.
 784 Wszystkie kody maja tylko interpretacje graficzna, bez
 785 funkcji sterujacych (NL, CR etc.).
 786
 787 Przyklad: napisanie slowa "oh" na gwarantowanie czystym tle.
 788
 789
 790 HASCII(0); HASCII('o'); HASCII(0); HASCII('h');
 791
 792 Uwaga:
 793      Parametr procedury HASCII moze byc typu integer lub
 794 znakowego ( character w Fortranie, char w Pascalu i C ).
 795 \f
 796
 797
 798                                                             17
 799
 800
 801
 802 HFONT(segment,offset)
 803
 804          Wywolanie procedury HFONT przelacza adres wzorca
 805 znakow alfanumerycznych na segment:offset. Bez uzycia HFONT
 806 uzywa sie adresu F000:FA6E.
 807
 808
 809 HFONT8(segment,offset)
 810
 811          Uzycie procedury HFONT8 dolacza do programu
 812 uzytkowego kopie tablicy kroju znakow z ROM BIOS i zwraca
 813 adres tej kopii jako segment:offset (parametry wyjsciowe).
 814
 815 \f
 816
 817
 818                                                             18
 819
 820
 821
 822 Procedury wejscia/wyjscia dla linii
 823
 824
 825 OUTHLINE(dlugosc,bufor)
 826
 827          Procedura OUTHLINE wywoluje HASCII dlugosc razy,
 828 wypisujac na ekran znaki, ktorych kody zawarte sa w buforze.
 829 Przed narysowaniem kazdego znaku wywolywane jest HASCII(0).
 830
 831
 832 INHLINE(dlugosc,bufor)
 833
 834          Procedura INHLINE wczytuje z klawiatury linie
 835 zlozona z co najwyzej dlugosci znakow i umieszcza je w
 836 buforze. Do wczytywania uzyta jest procedura INKEY.
 837 Wyswietlane jest echo. Migajacy wskaznik oznacza oczekiwanie
 838 na nacisniecie klawisza. Klawisz BACKSPACE dziala tak, jak
 839 mozna tego oczekiwac. Linia moze byc zakonczona klawiszem CR
 840 albo wyczerpaniem jej dlugosci. Znak CR konczacy linie nie
 841 jest umieszczany w buforze. Przed rozpoczeciem czytania
 842 bufor jest wypelniany spacjami. Po zakonczeniu czytania
 843 parametr dlugosc zwraca liczbe wczytanych znakow.
 844 Migajacy wskaznik jest zawsze rysowany kolorem numer 1,
 845 wyswietlane znaki natomiast biezacym kolorem.
 846
 847
 848 Przyklad: echo wczytanej linii.
 849
 850 VAR  LINIA: ARRAY[1:40] OF INTEGER;
 851      N: INTEGER;
 852 BEGIN
 853      N:=80;
 854      INHLINE(N,LINIA);
 855      IF N=0 THEN MOVE(INXPOS(0),INYPOS(0)+10)
 856             ELSE OUTHLINE(N,LINIA);
 857      ...
 858
 859 \f
 860
 861
 862                                                             19
 863
 864
 865
 866 Procedury wejscia/wyjscia dla okienek
 867
 868
 869 MKWNDW(x,y,kolumn,wierszy,okienko,rozmiar,ramka)
 870
 871          Procedura MKWNDW urzadza na ekranie prostokatne
 872 okienko do konwersacji. Lewy gorny rog okienka znajdzie sie
 873 w punkcie (x,y). Zmiesci ono zadana liczbe kolumn i wierszy
 874 tekstu alfanumerycznego. Opis okienka bedzie przechowany w
 875 dostarczonej przez uzytkownika tablicy okienko. Parametr
 876 rozmiar jest na razie ignorowany, a tablica powinna miec co
 877 najmniej 20 bajtow, lub duzo wiecej, jesli okienko ma byc
 878 zaslaniane i odslaniane ( patrz opis procedury BURY ). Jesli
 879 parametr ramka ma wartosc rozna od 0, obszar okienka bedzie
 880 obwiedziony ramka, co uczyni je nieco wiekszym.
 881
 882
 883 BURY(okienko)
 884
 885          Wywolanie BURY usuwa okienko z ekranu, przechowujac
 886 jego obraz w dalszej czesci tablicy okienko tak, aby moc
 887 odtworzyc je pozniej za pomoca EXPOSE. Tablica okienko musi
 888 miec odpowiednia wielkosc, aby GETMAP obszaru okienka
 889 pozostawilo w niej jeszcze co najmniej 20 bajtow.
 890
 891
 892 EXPOSE(okienko,x,y)
 893
 894          Wywolanie EXPOSE odtwarza okienko przechowane za
 895 pomoca BURY umieszczajac jego gorny lewy rog w punkcie
 896 (x,y).
 897
 898
 899 OUTWLINE(okienko,dlugosc,bufor)
 900
 901          Procedura OUTWLINE dziala podobnie jak OUTHLINE,
 902 wyswietlajac linie w ramach podanego okienka. Bufor o
 903 dlugosci wiekszej niz rozmiar okienka wyswietli sie w kilku
 904 liniach.
 905
 906
 907 INWLINE(okienko,dlugosc,bufor)
 908
 909          Procedura INWLINE, podobnie jak INHLINE, wczytuje z
 910 klawiatury linie tekstu. W przypadku INWLINE okienko
 911 wskazuje na obszar ekranu, w ktorym ma pojawiac sie echo.
 912 Jesli dlugosc bufora jest wieksza niz rozmiar okienka echo
 913 moze zajac w nim kilka linii. Poprawianie wprowadzanego
 914 tekstu przy uzyciu BACKSPACE jest mozliwe tylko w ostatniej
 915 czesci linii. Dlugosc jako parametr wyjsciowy zwraca liczbe
 916 wczytanych znakow, bez konczacego CR.\f
 917
 918
 919                                                             20
 920
 921
 922
 923 Procedury poziomu 2
 924
 925
 926          Procedury te operuja wspolrzednymi wyrazonymi
 927 liczbami rzeczywistymi odnoszacymi sie do abstrakcyjnego
 928 okna o dowolnych rozmiarach.
 929
 930
 931
 932 Definiowanie okna
 933
 934
 935 SWINDOW(rxy,ixy,skalowanie)
 936
 937          Procedura SWINDOW urzadza na ekranie prostokatne
 938 okno umieszczone pomiedzy punktami naroznikowymi podanymi w
 939 tablicy ixy jako calkowite wspolrzedne prawdziwych pixli.
 940 Program uzytkowy tworzacy rysunek w tym obszarze bedzie
 941 okreslal polozenie punktow w sposob abstrakcyjny we
 942 wspolrzednych rzeczywistych. Tablica rxy podaje zakresy tych
 943 wspolrzednych. Jesli parametr skalowanie ma wartosc 0,
 944 abstrakcyjny prostokat bedzie po prostu odwzorowany na
 945 wskazana czesc ekranu bez zachowania proporcji miedzy
 946 skalowaniem w pionie i w poziomie. Jesli natomiast parametr
 947 skalowanie bedzie rozny od zera, wykorzystana zostanie
 948 jedynie srodkowa czesc obszaru ekranu tak, aby zachowac
 949 rzeczywiste proporcje rysunku, niezaleznie od aspektu danego
 950 monitora.
 951 Odwzorowanie stosowane przez IIUWGRAF odwraca tez kierunek
 952 wzrastania wspolrzednej y do naturalnego ukladu:
 953
 954
 955              (ixy(1),ixy(3))
 956              /
 957    (rxy(1),rxy(4))
 958           ^
 959           |
 960           |
 961           |
 962           | (ixy(1),ixy(4))                  (ixy(2),ixy(4))
 963           | /                                   /
 964    (rxy(1),rxy(3))--------------------->(rxy(2),rxy(3))
 965
 966
 967 Przyklad: przygotowanie rysunku sinusoidy w gornej polowie
 968 ekranu Herculesa.
 969
 970
 971 VAR  RW:ARRAY [1:4] OF REAL INIT (0.,6.29,-1.,1.);
 972      IW:ARRAY [1:4] OF INTEGER INIT (0,719,0,173);
 973 BEGIN
 974      SWINDOW(RW,IW,0);
 975 \f
 976
 977
 978                                                             21
 979
 980
 981 RWINDOW(rxy,skalowanie)
 982
 983          Procedura RWINDOW jest skrotem wywolania SWINDOW
 984 dla odwzorowania obejmujacego caly ekran.
 985
 986
 987
 988 RINXPOS(ple),RINYPOS(ple)
 989
 990          Funkcje rzeczywiste RINXPOS i RINYPOS zwracaja,
 991 odpowiednio wspolrzedne x i y biezacej pozycji w
 992 abstrakcyjnym oknie urzadzonym przez ostatnie wywolanie
 993 RWINDOW lub SWINDOW. Biezaca pozycja jest zawsze zaokraglana
 994 do najblizszego pixla.
 995
 996
 997
 998 RMOVE(rx,ry)
 999
1000          Wywolanie procedury RMOVE ustawia biezaca pozycje w
1001 punkcie (rx,ry) w ostatnio urzadzonym oknie. Pozycja ta jest
1002 zaokraglona do najblizszego pixla.
1003
1004
1005
1006 RDRAW(rx,ry)
1007
1008          Wywolanie procedury RDRAW powoduje narysowanie w
1009 biezacym kolorze i stylu odcinka od biezacej pozycji do
1010 pixla najblizszego punktowi (rx,ry) w ostatnio urzadzonym
1011 oknie.
1012
1013
1014
1015 RCIRB(rx,ry,rr,alfa,beta,kolb,wwyp,p,q)
1016
1017          Procedura RCIRB odpowiada procedurze CIRB z poziomu
1018 1, z tym, ze wspolrzedne srodka (rx,ry) i promien rr
1019 wyrazane sa, jako liczby rzeczywiste, w oknie urzadzonym
1020 przez ostatnie wywolanie RWINDOW lub SWINDOW. Pozostale
1021 parametry maja znaczenie takie, jak w CIRB.\f
1022
1023
1024                                                             22
1025
1026
1027
1028 Informacje dodatkowe
1029
1030
1031          Pakiet IIUWGRAF zawiera dodatkowo dwa programy
1032 HGCPRINT.EXE oraz MGCPRINT.EXE. Umozliwiaja one drukowanie
1033 tworzonych obrazow graficznych na powszechnie dostepnych
1034 drukarkach ( np. typu STAR GEMINI, EPSON ). W przypadku
1035 uzywania karty Hercules nalezy stosowac program HGCPRINT, a
1036 dla karty IBM color/graphics program MGCPRINT.
1037
1038          Programow tych powinno uzywac sie w nastepujacy
1039 sposob :
1040      przed zaladowaniem wlasnego programu nalezy wykonac
1041 program HGCPRINT lub MGCPRINT, w zaleznosci od rodzaju
1042 uzywanej karty graficznej. Kazdy z tych programow ustawia
1043 znaczenie klawisza PrtSc. Kazdorazowe pozniejsze nacisniecie
1044 klawisza PrtSc powoduje wydrukowanie graficznej zawartosci
1045 ekranu.
1046
1047 Uwaga.    W przypadku karty Hercules drukowana jest
1048 zawartosc pierwszej strony graficznej, niezaleznie od tego,
1049 ktora strona jest aktualnie wyswietlana.
1050           W przypadku karty IBM color/graphics klawisz PrtSc
1051 zaklada, ze jest ustawiony tryb kolor 320*200. Wydruk obrazu
1052 graficznego utworzonego w trybie mono 640*200 jest mozliwe
1053 poprzez uzycie procedury PRTSCR.
1054
1055          Mozliwosc drukowania obrazu graficznego nie
1056 istnieje dla karty EGA.
1057
1058          Autorem programow HGCPRINT oraz MGCPRINT jest
1059 Krzysztof Studzinski.
1060
1061
1062
1063
1064 Procedury dodatkowe
1065
1066
1067 PRTSCR(nr)
1068
1069          Procedura PRTSCR umozliwia drukowanie obrazow
1070 graficznych tworzonych na ekranie monitora pod kontrola
1071 programu. Parametr nr okresla numer strony graficznej
1072 (0 lub 1), ktorej zawartosc ma byc wydrukowana.
1073
1074          Wywolanie procedury PRTSCR z parametrem nr rownym
1075 zeru jest rownowazne nacisnieciu klawisza PrtSc.
1076
1077          W celu poprawnego dzialania tej procedury nalezy,
1078 analogicznie jak w przypadku klawisza PrtSc, uprzednio
1079 wykonac dolaczony program :
1080           - HGCPRINT.EXE  w przypadku uzywania karty
1081 Hercules lub
1082           - MGCPRINT.EXE dla karty IBM.
1083
1084          Procedura PRTSCR nie dziala dla karty EGA.
1085
1086 \f
1087
1088
1089                                                             23
1090
1091
1092
1093
1094                          DODATEK A
1095
1096               Uzycie IIUWGRAFu z FORTRANem 77.
1097
1098
1099 1)   Procedury IN?LINE i OUT?LINE dokonuja jedynie
1100 transmisji tekstu, bez zadnej konwersji pomiedzy postacia
1101 binarna i tekstowa. Aby takiej konwersji dokonac, mozna
1102 posluzyc sie instrukcjami formatowanego wejscia/wyjscia
1103 w polaczeniu z tzw. plikami wewnetrznymi (internal file).
1104
1105 Przyklad:
1106
1107
1108      INTEGER*2 I,J,SUM,W(10)
1109      CHARACTER*20 LINE
1110      CHARACTER LINEL(20)
1111      EQUIVALENCE (LINE,LINEL(1))
1112
1113      ...
1114      CALL MKWNDW(10,10,21,4,W,20,1)
1115      CALL OUTWLINE(W,20,'PODAJ 2 LICZBY (2I3)')
1116      CALL INWLINE(W,20,LINEL)
1117      READ (LINE,'(2I3)') I,J
1118      SUM=I+J
1119      WRITE (LINE,'(8H SUMA = I4)') SUM
1120      CALL OUTWLINE(W,12,LINEL)     \f
1121
1122
1123                                                             24
1124
1125
1126
1127
1128
1129                          DODATEK B
1130
1131                 Uzycie IIUWGRAFu z PASCALem.
1132
1133
1134 1)   Microsoft Pascal dopuszcza jedynie 6 znakow w nazwie
1135 podprogramu, zatem nazwy: INHLIN(E), INWLIN(E), OUTHLI(NE),
1136 OUTWLI(NE), RWINDO(W), SWINDO(W), RINXPO(S), RINYPO(S) musza
1137 byc uzywane w skroconej postaci.
1138
1139 2)   Niektore procedury IIUWGRAFu sa napisane w FORTRANie.
1140 Przy linkowaniu LINK moze domagac sie dostarczenia
1141 biblioteki FORTRAN.LIB. Zadanie to nalezy zignorowac.
1142
1143 3)   Do linkowania nalezy uzywac LINK w wersji co najmniej
1144 3.04, do kompilacji Pascal w wersji co najmniej 3.31.\f
1145
1146
1147                                                             25
1148
1149
1150
1151
1152                          DODATEK C
1153
1154                Uzycie IIUWGRAFu z Lattice C.
1155
1156
1157 1)   Nalezy unikac konfliktow z nazwami globalnych zmiennych
1158 roboczych IIUWGRAFu. Zmienne te maja nazwy rozpoczynajace
1159 sie od liter WIR... i PQASP...
1160
1161 2)   W przypadku procedur majacych parametry wyjsciowe ( w
1162 dodatku E sa one zaznaczone jako vars ) nalezy przy ich
1163 wywolaniu przekazywac adres odpowiedniego parametru
1164 aktualnego.
1165
1166 Przyklad:
1167
1168
1169           CHAR LENGTH;
1170           CHAR *TEXT;
1171           ...
1172           INHLINE(&LENGTH,TEXT)
1173
1174
1175
1176 3)   Adresy parametrow aktualnych nalezy przekazywac rowniez
1177 w przypadku parametrow bedacych tablicami znakowymi.
1178
1179
1180 Przyklad:
1181
1182
1183           INT  LENGTH;
1184           CHAR *TEXT;    /* LUB NP. CHAR TEXT[40]; */
1185           ...
1186           OUTHLINE(LENGTH, &TEXT[3]);
1187           /* WYPISZ ZNAKI Z TABLICY 'TEXT', ROZPOCZYNAJAC OD
1188 CZWARTEGO */
1189 \f
1190
1191
1192                                                             26
1193
1194
1195
1196
1197                          DODATEK D
1198
1199                 Uzycie IIUWGRAFu z LOGLANem.
1200
1201
1202 1)   W biezacej wersji LOGLANu dostepnych jest jedynie 7
1203 podstawowych procedur: GRON, GROFF, MOVE, DRAW, HASCII,
1204 HPAGE, INKEY obslugujacych wylacznie karte Hercules.
1205
1206 2)   System okienek do konwersacji nie bedzie  w LOGLANie
1207 dostepny w postaci procedur standardowych. Podobnie okienka
1208 o wspolrzednych rzeczywistych.
1209
1210 3)   Niektore podprogramy dostepne jako funkcje standardowe
1211 LOGLANu musza miec zmienione specyfikacje parametrow w
1212 stosunku do oryginalnego IIUWGRAFu:
1213
1214      IIUWGRAF  LOGLAN
1215
1216      GETMAP    GETMAP:function:array of ?
1217      INKEY     INKEY:integer function; (* bez parametrow *)
1218      INXPOS    INXPOS:integer function;(* bez parametrow *)
1219      INYPOS    INYPOS:integer function;(* bez parametrow *)
1220 \f
1221
1222
1223                                                             27
1224
1225
1226
1227
1228                          DODATEK E
1229
1230            Wykaz specyfikacji procedur IIUWGRAFu.
1231
1232
1233      proc BORDER(consts b: integer);
1234    L proc BURY(window: buffer);
1235      proc CIRB(consts ix,iy,ir: integer;
1236                consts alfa, beta: real;
1237                consts cbord, bcint, p, q: integer);
1238      proc CLS;
1239      proc COLOR(consts c: integer);
1240      proc DRAW(consts ix,iy: integer);
1241    L proc EXPOSE(window: buffer; consts x,y: integer);
1242    L proc GETMAP(consts x,y: integer; ekran: buffer);
1243    L proc GROFF;
1244      proc GRON(consts imode: integer);
1245      proc HASCII(consts ic: integer);
1246      proc HFILL(consts maxx: integer);
1247      proc HFONT(consts seg, offs: integer);
1248      proc HFONT8(vars seg, offs: integer);
1249      proc HPAGE(consts page, mode, clear: integer);
1250   P  proc INHLINE(vars n:integer; line: tekst);
1251    L func INKEY(consts idummy: integer): integer;
1252      func INPIX(consts x,y: integer): integer;
1253      proc INTENS(consts i: integer);
1254   PL proc INWLINE(window: buffer; vars n: integer;
1255                line: tekst);
1256    L func INXPOS(consts idummy: integer): integer;
1257    L func INYPOS(consts idummy: integer): integer;
1258    L proc MKWNDW(consts x,y,icols,ilines: integer;
1259                window: buffer;
1260                consts iwndwsize,iborder: integer);
1261      proc MOVE(consts ix,iy: integer);
1262    L func NOCARD(consts idummy: integer): integer;
1263      proc ORMAP(ekran: buffer);
1264   PL proc OUTHLINE(consts n:integer; line: tekst);
1265   PL proc OUTWLINE(window: buffer; consts n: integer;
1266                line: tekst);
1267      proc PALLET(consts p: integer);
1268      proc PATERN(consts p1, p2, p3, p4: integer);
1269      proc POINT(consts ix,iy: integer);
1270      proc POPXY;
1271      proc PRTSCR(consts nr: integer);
1272      proc PUSHXY;
1273      proc PUTMAP(ekran: buffer);
1274    L proc RCIRB(consts ix,iy,ir: real;
1275                consts alfa, beta: real;
1276                consts cbord, bcint, p, q: integer);
1277    L proc RDRAW(consts rx,ry: real);
1278   PL func RINXPOS(consts dummy: real): real;
1279   PL func RINYPOS(consts dummy: real): real;
1280    L proc RMOVE(consts rx,ry: real);
1281   PL proc RWINDOW(rw: array [1:4] of real;
1282                consts s: integer);
1283      proc STYLE(consts s: integer);\f
1284
1285
1286                                                             28
1287
1288
1289   PL proc SWINDOW(rw: array [1:4] of real;
1290                iw: array [1:4] of integer;
1291                consts s: integer);
1292      proc TRACK(consts x,y: integer);
1293      proc VFILL(consts maxy: integer);
1294      proc VIDEO(ekran: buffer);
1295      proc XORMAP(ekran: buffer);
1296
1297 Uzyto notacji semi-pascalowej.
1298 Specyfikacja consts oznacza parametr przekazywany przez
1299 wartosc (tylko wejsciowy), vars - przez zmienna (wejsciowo-
1300 wyjsciowy).
1301 Typ buffer oznacza tablice bajtowa sluzaca do przechowania
1302 zawartosci okreslonego obszaru ekranu ( rozmiar jej zalezy
1303 od wielkosci tego obszaru ), typ tekst natomiast oznacza
1304 tablice znakowa.
1305 Litery w pierwszej kolumnie sugeruja dodatkowe wazne
1306 informacje (roznice) w kontekscie konkretnych jezykow
1307 (Fortran, Pascal, C, Loglan).\f
1308
1309
1310                                                             29
1311
1312
1313
1314                          DODATEK F
1315
1316             Wartosci kodow klawiszy specjalnych:
1317
1318
1319      3         -    ctrl-2
1320      15        -    back tab (shift-tab)
1321      16-25     -    ALT-Q az do ALT-P
1322      30-38     -    ALT-A az do ALT-L
1323      44-50     -    ALT-Z az do ALT-M
1324      59-68     -    F1 az do F10
1325      71        -    Home
1326      72        -    Cursor-Up
1327      73        -    PgUp
1328      75        -    Cursor-Left
1329      77        -    Cursor-Right
1330      79        -    End
1331      80        -    Cursor-Down
1332      81        -    PgDn
1333      82        -    Ins
1334      83        -    Del
1335      84-93     -    Shift-F1 az do Shift-F10
1336      94-103    -    Ctrl-F1 az do Ctrl-F10
1337      104-113   -    Alt-F1 az do Alt-F10
1338      114       -    Ctrl-PrtSc
1339      115       -    Ctrl-Cursor-Left
1340      116       -    Ctrl-Cursor-Right
1341      117       -    Ctrl-End
1342      118       -    Ctrl-PgDn
1343      119       -    Ctrl-Home
1344      120-131   -    Alt-1 az do Alt-=
1345      132       -    Ctrl-PgUp\f
1346
1347
1348                                                             30
1349
1350
1351
1352
1353                          DODATEK G
1354
1355                            FEDIT
1356
1357            Prosty program do edycji kroju znakow.
1358          Dodatek do biblioteki graficznej IIUWGRAF.
1359
1360 FEDIT pozwala komponowac i modyfikowac uklady pixli o
1361 wymiarze 8*8. Takie uklady moga byc wyswietlane razem z
1362 grafika za pomoca procedury HASCII.
1363
1364 FEDIT produkuje opisy tablic kroju znakow w dwoch
1365 postaciach:
1366
1367      -    jako podprogram dostarczajacy adres tablicy kroju
1368 w postaci odpowiedniej do przekazania procedurze HFONT,
1369
1370      -    jako niezalezny program umieszczajacy wskaznik do
1371 tablicy kroju w wektorze przerwania 14H.
1372
1373 Pierwszy format moze byc uzyty do zastapienia standardowego
1374 zestawu znakow zwykle znajdujacego sie w ROM BIOS pod
1375 adresem F000:FA6E. Jest on uzywany przez procedure HASCII do
1376 rysowania znakow o kodach od 0 do 127. Stad jego nazwa :
1377      "format 0".
1378
1379 Podprogram wygenerowany przez FEDIT ma nazwe HFONT8. Po
1380 przetlumaczeniu przez MACROASSEMBLER musi byc on linkowany
1381 razem z programem uzytkowym. Jesli zajdzie potrzeba zmiany
1382 nazwy (np. w celu dynamicznego przelaczania pomiedzy kilkoma
1383 krojami znakow), nazwa moze byc zmieniona recznie w tekscie
1384 zrodlowym.
1385
1386 Drugi format jest uzywany do rysowania znakow z
1387 rozszerzonego zakresu znakow o kodach od 128 do 255. Stad
1388 nazwa:
1389      "format 128".
1390
1391 Opis zestawu znakow w tym formacie musi byc zaladowany do
1392 pamieci przed rozpoczeciem wykonania programu, ktory z niego
1393 korzysta. Wskaznik do tablicy kroju musi byc wpisany w
1394 wektor przerwania 14H. Robi to program wygenerowany przez
1395 FEDIT, ktory nastepnie zawiesza sie za pomoca przerwania 27H
1396 (terminate but stay resident). W tym przypadku tekst
1397 zrodlowy po przetlumaczeniu przez MACROASSEMBLER musi byc
1398 zlinkowany (bez zadnych bibliotek) do postaci .EXE.
1399 IIUWGRAF i FEDIT nie daja mozliwosci dynamicznego
1400 przelaczania tablic znakow rozszerzonego zakresu.
1401 \f
1402
1403
1404                                                             31
1405
1406
1407 Przyklad:
1408
1409 VAR  ISEG, IOFFS: INTEGER;
1410 BEGIN
1411      HFONT8(ISEG,IOFFS); (* ADRES TABLICY FORMATU 0 *)
1412      ...
1413      HASCII(45);         (* UZYWA ROM BIOS *)
1414      HASCII(145);        (* UZYWA ROZSZERZONEGO ZESTAWU *)
1415      ...
1416      HFONT(ISEG,IOFFS);
1417      HASCII(45);         (* UZYWA TABLICY FORMATU 0 *)
1418      HASCII(145);        (* TEN SAM ROZSZERZONY ZESTAW *)
1419      ...
1420      HFONT(16#F000,16#FA6E);
1421      HASCII(45);         (* ZNOWU ROM BIOS *)
1422      HASCII(145);        (* TEN SAM ROZSZERZONY ZESTAW *)
1423
1424
1425      FEDIT jest prostym programem konwersacyjnym o kilku
1426 zaledwie rozkazach. Tablica kroju znakow zawiera wzorce
1427 ukladow pixli rozmiaru 8*8. Wzorzec pojedynczego znaku moze
1428 byc wyjety z tej tablicy w celu jego edycji i zapamietany z
1429 powrotem, byc moze w innym miejscu tablicy. Sa dwie tablice
1430 znakow: jedna dla kodow od 0 do 127, druga dla kodow od 128
1431 do 255. Pierwsza z nich nie moze byc modyfikowana. Druga z
1432 nich moze poczatkowo zawierac  zaladowany wczesniej
1433 rozszerzony zestaw lub zostac wyczyszczona. Mozna tez
1434 wczytac do niej zestaw zawarty w pliku wygenerowanym
1435 wczesniej przez FEDIT. Po dokonaniu modyfikacji, zawartosc
1436 tej drugiej tablicy moze byc uzyta do generacji badz
1437 "formatu 0" badz "128".
1438
1439
1440                       Rozkazy FEDITu.
1441
1442
1443 Rozkazy FEDITu sa wprowadzane jako pojedyncze litery
1444 wybierajace czynnosci wymienione w jadlospisie wyswietlonym
1445 u gory ekranu. Dodatkowe parametry podaje sie po
1446 przynagleniu przez FEDIT.
1447
1448 Komendy FEDITu:
1449
1450 <    low  odswieza tablice "0 do 127"
1451
1452 >    high odswieza tablice "128 do 255"
1453
1454 i    init inicjalizuje zerami tablice "128 do 255"
1455
1456 l    load laduje tablice "128 do 255" z pliku
1457           dodatkowy parametr:
1458                - nazwa pliku (musi istniec)\f
1459
1460
1461                                                             32
1462
1463
1464
1465 d    dump wypisuje zawartosc tablicy "128 do 255"
1466           na plik; dodatkowe parametry:
1467                - nazwa pliku (bedzie zapisany)
1468                - baza ( 0 albo 128),
1469                  zaleznie od formatu
1470                - jezyk:
1471                     f - MS Fortran, MS Pascal
1472                     s - Lattice C, model S
1473                     p - Lattice C, model P
1474                     d - Lattice C, model D
1475                     l - Lattice C, model L
1476
1477 e    edit wyjmuje z tablicy pojedynczy znak
1478           i umieszcza go w obszarze roboczym.
1479           dodatkowy parametr:
1480                - kod znaku (dziesietnie)
1481           Po obszarze roboczym mozna poruszac sie
1482           za pomoca klawiszy kierunkowych. Pixel
1483           zapala klawisz Ins, gasi klawisz Del.
1484           Klawisz End powoduje wyjscie z tego trybu.
1485
1486 t    text wyswietla tekst pomocny przy ocenie
1487           jakosci ksztaltu znakow. Tekst, nie dluzszy
1488           niz 40 znakow jest wprowadzany przez uzytkow-
1489           nika. Dodatkowe parametry:
1490                - vspace,
1491                - hspace - odpowiednio, pionowy i poziomy
1492           odstep w pixlach pomiedzy znakami. Normalnie,
1493           vspace wynosi 2, hspace - 0.
1494
1495 p    put  przechowuje wzorzec z obszaru roboczego pod
1496           wskazanym kodem. Dodatkowy parametr:
1497                - kod pozycji (dziesietnie),
1498                  powinien byc miedzy 128 a 255
1499
1500 q    quit konczy dzialanie FEDIT
1501
1502
1503 Z FEDITem nalezy obchodzic sie ostroznie. Posiada on jedynie
1504 minimalne wbudowane zabezpieczenia i np. bez ostrzezenia
1505 zapisze nowa, nie wykonczona jeszcze wersje kroju znakow na
1506 pliku zawierajacym jedyny egzemplarz poprzedniej, bardzo
1507 potrzebnej wersji.\f
1508
1509
1510                                                             33
1511
1512
1513
1514                          DODATEK H
1515
1516      Zmiany IIUWGRAFu w stosunku do poprzednich wersji
1517
1518
1519
1520          Zmiany IIUWGRAFu w stosunku do wersji 1.1
1521
1522
1523 1)   Rozszerzenie zestawu obslugiwanych kart graficznych o
1524 karte EGA  ( IBM Enhanced Graphics Adapter ).
1525
1526 2)   Niewielkie modyfikacje procedur IIUWGRAFu :
1527
1528           - dodanie procedury PRTSCR,
1529           - modyfikacja procedury PATERN polegajaca na :
1530                zwiekszeniu liczby parametrow ( wzorcow ) z
1531 dwoch do czterech oraz
1532                zmianie postaci tych parametrow ( zamiast
1533 liczb dziesietnych liczby szesnastkowe ),
1534 ( rozszerzenie wzorcow oczywiscie oznacza rownoczesnie
1535 modyfikacje procedur HFILL oraz VFILL ),
1536           - zmiany nazw procedur GRAPH, TEXT, SCREEN
1537 odpowiednio na GRON, GROFF, NOCARD.
1538
1539
1540
1541
1542          Zmiany IIUWGRAFu w stosunku do wersji 2.1
1543
1544
1545 1)   Udostepnienie procedur CIRB oraz RCIRB dla C.
1546 \f